Co ma dieta paleo do Paleochory?

Co ma dieta paleo do Paleochory?
Nic. Niestety, choć jest wiele punktów wege a nawet knajpka z chwytliwą dla wtajemniczonych nazwą "Third Eye", to na sam pomysł by do Paleochory wprowadzić dietę paleo nikt chyba jeszcze nie wpadł. Nie zauważyłam, nie słyszałam. A to dopiero by były wakacje 100% paleo! :))

 


Na zdjęciu pizza El Greco IV z pizzerii Odyseusz, najlepsza jaką jadłam od baaardzo długiego czasu, chyba od kiedy zamieszkałam na wyspie. Poza standardem (margarita, quattro fromaggi, frutti di mare) mieli też w ofercie typowo lokalne smaczki, czyli to, co lubię najbardziej: forma, jaką znamy (tu pizza) zmodyfikowana czynnikiem lokalnym: El Greco IV była z krążkami bakłażana i młodej cukinii.

Sama Paleochora mimo, że dość wyludniona, zrobiła na mnie dobre wrażenie. Gdybym wylądowała tam w sezonie, nie obraziłabym się. Miasteczko ma 2 tys. mieszkańców, (w sezonie dobija ponoć do ok. 10 tys., z przyległościami) dużo plaży i piaszczystej i kamienistej, dobrze zaopatrzone markety, zróżnicowana, stosunkowo nowa i rozsądna cenowo baza noclegowa, dużo gastronomii (nawet zimą dużo barów!) i ciekawe okolice.

Koniec Paleochory gdzie znajduje się kemping to droga wiodąca na płaskowyż Omalos (a tam - inny świat!), ale nawet sam wyjazd, pierwsze kilometry robią niesamowite wrażenie: droga wije się dnem malowniczego wąwozu. Sceneria do filmów proszę bardzo. Dalej i wyżej zalecam ostrożność, klapki na oczy i dużo woreczków wszystkim wrażliwym na serpentyny i przepaście ;)


Znajduję jednak dwa poważne minusy:

Niedobitki hipisiarstwa: 
taki oldschoolowy klimat ze starymi nonkonformistami, którzy się tam zakonserwowali, ćmy barowe, kolorowe ptaki, co się zacięły jak zdarta płyta, trochę dziwnych wędrowców np. stary, zakręcony Niemiec w arafatce na głowie próbował żartobliwie zagaić jak to już trzy lata nie pali i jakie to dobre i zdrowe niepalenie, jakby myślał, że nie widać po nim 40 lat imprez, picia, palenia i testowania połowy tablicy Mendelejewa... trochę zabawne, ale mieć do czynienia z takimi wesołkami na co dzień bywa upierdliwe. Miasteczko nie wygląda na młodzieżową bawialną destynację, brak imprezowni, miłośniczki złotych szpilek i panowie w lakoście poczuliby się srodze rozczarowani. Z drugiej strony myślę, że człowiek (zwłaszcza kobieta podrożująca solo) może czuć się tam spokojnie i bezpiecznie.

Położenie: 
niby tylko ok. 50km od Chani, ale to górska jazda (doświadczony kierowca na pustej środzie ogarnął to w 1.10h bez pośpiechu) i poza Chanią, Samarią, Elafonissi i wszystkimi punktami po drodze to reszta Krety odpada. Poza tym między Ch. a Paleochorą same górskie wioseczki, najbliższa cywilizacja to właśnie dopiero Chania.


Sama Paleochora jest ok, ale na krańcu świata. Na wakacje spoko, ale do mieszkania na stałe dla mnie osobiście odpada (podobnie jak Irapetra na drugim krańcu świata). Jestem ciekawa, jak to wygląda latem i czy moje wrażenia co do specyfiki Paleochory w sezonie są trafne. Chętnie tam znów zajrzę.

Najgorszy sprzedawca świata? To ten najbardziej pomocny

Wita w drzwiach sklepu miło i profesjonalnie. Zaprasza. Jest pomocny, uczynny tak bardzo, że klient ma ochotę wybiec po haust powietrza lub dla świętego spokoju szybko kupuje, co mu proponują.

Ja spotkałam taką panią w zabytkowej części Rethymno. Zobaczyłam otwarty sklep z kreteńskimi produktami i weszłam, by porównać ceny czy znaleźć okazje. Towaru było dużo, różnorodnego, ale skończyło się na jakichś mydełkach i miodzie w słodziaśnym słoiczku. Pani najpierw zagaiła skąd jestem a skoro z Polski, to mi pokaże i opowie, że był z nią wywiad, że po polsku ją jacyś dziennikarze opisali (?), materiał zrobili (?) o jej wyjątkowym sklepie i pokazała mi jakieś info, faktycznie po polsku, zalaminowane A4, jakby to był jedyny taki sklep, na całej Krecie, rodzinny, z tradycjami i z jedynymi w swoim rodzaju tak doskonałymi produktami. Może jakieś turystyczne prawiczki dałyby się złapać i uwierzyłyby, że spotkało ich największe kreteńskie szczęście, ale nie ze mną te numery. 

Przyklękam przy stojaku z rękodziełem drewnianym, spoglądam na łyżki z drzewa oliwnego. Pani szybko pochyla się nade mną, pokazuje mi widelce, zestawy sałatkowe, łyżki większe i droższe i mniejsze, w tej samej cenie. I podstawki na jajka. Patrzę w kąt na miody, wykręciłam spod pochylonej nade mną sprzedawczyni, podchodzę i oglądam małe, urocze słoiczki miodu, idealne baryłki do wysłania, biorę do ręki, myślę: komu? Ile?  Ale pomocna pani już tu jest i jak to sie mówi, chuj bombki strzelił. 

To bardzo dobry miód, z suszonymi owocami (widzę! Umiem czytać!) i taką  dekoracyjną drewnianą łyżeczką w komplecie (widzę! Umiem patrzeć!) Mamy też większe miody, miodniejsze, kwietniejsze... bla bla bla... 

Idę do kasy. Nie dam rady zostać dłużej w jej sklepie, bo pani jest za miła i za pomocna, nie mogę pomysleć ani sekundy. 

W Polsce też nieraz trafiałam na takich gorliwych handlarzy. Nie wiem skąd w nich bierze się przekonanie, że dobry klient to klient ogłupiony, zagadany i skołowany, czemu wierzą, że klienta trzeba złapać i wycisnąć jak pranie ręczne. A że pogaduchy szopingowe, kluby przekupek i buszowanie po półkach to nie moja broszka, to ja spadam. Nikt mnie nie naciągnie na coś czego nie planowałam, a jak za gorliwie próbuje namówić na spontaniczne decyzje, to mi się prędko odechciewa. Baj! 

Ps. Powodzenia w zakupach świątecznych! To dopiero mordęga! 

Pss. Vivat Allegro! :)) 

Najgłupsze i najbezsensowniejsze rzeczy do popełnienia na Krecie

1. Upić się raki: pomieszać z piwem, winem i stracić cały następny dzień na odchorowywanie.
2. Postanowić przejść wąwóz Samaria w sierpniu (niektórzy lubią, ale jest bardzo gorąco!!) w innym niż trekkingowe / górskie obuwie.
3. Ulec naganiaczowi (tzw. kamaki) i zjeść posiłek w drogiej knajpie, w typowych turystycznych rewirach. 
4. Nie nosić ze sobą wody do picia.
5. Zbagatelizować słońce i podarować sobie krem z filtrem.
6. Nie odważyć się zwiedzać, a potem narzekać na nudę czy małą ilość lokalnych atrakcji, bez odkrywania wyspiarskiej różnorodności. Szkoda po prostu.
7. Być zniecierpliwionym. Okazywać zniecierpliwienie. Grecy mają swoje tempo, zmienne i nieprzewidywalne. Czasem coś się ślimaczy i trwa w nieskończoność, a innym razem - nieoczekiwane szast-prast! A posiłki, kawki lubią po prostu celebrować i zakładają, że inni też. Nawet fast-foody nie są tu ekspresowe.
8. Zawołać do lokalsa: έλα malaka!

Członkowie facebookowej grupy Kretomania nt. kreteńskich wpadek okazali się dysponować wielką wiedzą i jeszcze większym poczuciem humoru. Poniżej kilka perełek. Mogą okazać się naprawdę przydatne! 

Nr 1 jest najgorszy ze wszystkich, i jeszcze na drugi dzień wybrać się na wycieczkę autem przez góry na drugą stronę wyspy

Nie polecam zamawiać kawy po turecku i mówić o baklavie, że to turecki deser

Spać w nocy w lecie na leżaku na plaży Vai i po roku się dowiedzieć, że za to grozi kara, bodajże 500 euro

Spać w 3 osoby w Hyundaiu Atosie

Pamiętam naszego rodaka który pod wieczór, po pochłonięciu kilku litrów all inclusive powiedział do barmana: fajnie tu w tej Turcji.

Dodam kolejny punkt - wracać z Loutro do Sfakia na piechotę szlakiem E4 o zmierzchu

Co prawda historia ku przestrodze nie z Krety, ale z Zakhintos: w studenckich czasach poplynelismy wieczorem z Patry na Zante, myslac o wynajmie auta, zeby tam od razu przenocowac, no ale prom mial opoznienie i po 22.00 wszystkie wypozyczalnie byly juz zamkniete i nocowalismy na takim duuzym rondzie w centrum miasta B-) pilnowal nas pies w zamian za parówki  

Dzien przed odlotem popłynąć na Gavdos. --> wiatr/sztorm i promy zawieszone

Przejść Samarie w butach do pływania to dopiero czad ;-)( szkoda ze w biurze podróży nie doradzila zabrac porządne buty

Trekking po ciemku 

Nurkować z wykrywaczem metali za co grozi konfiskata sprzętu, grzywna i areszt.

Rozmawiać ze statystycznym Kreteńczykiem o komunizmie

Pojechać na Elafonisi czarnym szlakiem i układać drogę z kamieni przez 15km

Nie zabrać na Kretę prawa jazdy, mając zarezerwowany samochód do wynajęcia

Wybrac sie na 2-dniowa wycieczke na Santorini i przez pomylke wsiasc do promu do Aten

...także na Krecie jest wesoło!! :)

Elafonissi bez filtra i pomyłka mitologiczna

Elafonissi w grudniu to inna bajka niż Elafonissi w lipcu. Teraz czułam się jakby mnie ktoś z blue screena wrzucił w komputerową fantazję o plaży idealnej. Pustej, cichej, o pojedynczych leniwych fałdkach turkusowej krystaliczności. Z zaróżowioną wstęgą piasku, gdzie zderzają się żywioły. Nie wiem jakim cudem mitologiczne narodziny Afrodyty nie zostały umiejscowione właśnie TU. Albo coś skrybowie pokręcili. Przecież bogini miłości, gdy wyłoniła się z morskich fal to wyszła na brzeg. I choć odcisk jej boskiej stopy prędko zmyły fale, to piasek aż się zarumienił, spąsowiała ziemia i po dziś dzień możemy zobaczyć ślad boskiego dotyku czystej miłości. 

Jasny, miałki piasek, kępy trzeszczących krzaków i suchych traw i TA przestrzeń. Jak to opisać? Neo z Matrixa wyskoczył na urlop plus Piraci z Karaibów plus bezludne wnętrze własnego umysłu w fazie głębokiej medytacji. 

Czy warto tłuc się na ten kraniec Krety? Warto. Ja tam wybieram się znów, na koniec sezonu. Im więcej ciszy i pustki, tym piękniejsza ta złotawo - różowo - błękitna symfonia wody, powietrza i ziemi.