Lost in translation czyli sushi z sardynek

Spotkałam dziś w czasie wieczornej przechadzki po wsi Winiego ze znajomymi. Odwiedzili go jacyś ą-ę, widziałam Winiego, jak wczoraj czekał na znajomych pod najelegantszym boutique hotelem w Agia Galini.

Winifred poprosił o przetłumaczenie na grecki swej prośby do kucharza: 

- Kashia, bitte, powiedz im czy mogą zrobić carpaccio z ryby? Zeby tak na surowo, cieniutko.. 

Zwróciłam się w mym prostym-sprytnym greckim do Michalisa: 

- Michali, mozesz im świeża rybę zrobić tak na cienkie plasterki? Jak sushi, ale w takich plastrach jak żółty ser? 

- No średnio, mam świeże, ale sardynki i doradę. Z sardynkami im nic nie wymyślę, ale doradę mogę ładnie wyfiletować.

Chłop ma złote serce i się porządnie strapił. Doradę bez gotowania?..

- E tam, zamówią coś innego, masz tyle pyszności!

Opowiedziałam to w domu. 

- I wiesz co, tak myślę, czemu w ogóle stary wyga Wini zabrał znajomych na rybne carpaccio do pizzerii?